Δε μπορώ, δε μπορώ, ξεκινάω με όλη τη διάθεση να είμαι καλοπροαίρετος αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της!
Πέφτει το μάτι μου σε
αυτό. Σε περίπτωση που βαριέστε να κάνετε κλικ, να σας πω. Πρόκειται για το Resist Online, ένα παιχνίδι με εκπαιδευτικό περιεχόμενο, σχεδιασμένο απο την
Personal Cinema σε συνεργασία με το
Κέντρο Πρόληψης Εξαρτησιογόνων Ουσιών ΕΛΠΙΔΑ, του οποίου το αντικείμενο είναι η καθημερινή ζωή του εφήβου και το πως να αποφύγει την επαφή με εξαρτησιογόνες ουσίες. Ωραία μέχρι εδώ λέω, επιτέλους ένα παιχνίδι με ιερό σκοπό! Πάω να το δοκιμάσω λοιπόν.
Πρώτη εντύπωση: ένα μάτσο χάλια. Textures για τον πέοντα, μοντέλα για τον πέοντα. Εντάξει λέω, δε πειράζει, δεν είναι ο σκοπός του να εντυπωσιάσει, αλλά να δώσει μυνήματα. Κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι μπαίνεις στο ρόλο ενός "ανήσυχου εφήβου", είσαι σε third person view και βολτάρεις σε μια πόλη. Και στο άκυρο, αρχίζουν οι
μουνομουσικές... Κάνω πως δεν ακούω, είπαμε καλοπροαίρετος, ιερός σκοπός και τα λοιπά, και προσπαθώ να περιηγηθώ στη πόλη, πράμα που αποδεικνύεται δύσκολο γιατί ο χειρισμός είναι επίσης για τον πέοντα. Χρησιμοποιείς αποκλειστικά το ποντίκι για να στριφογυρίσεις την κάμερα, πράγμα που επιτυγχάνεται σε πενιχρό επίπεδο, ενώ ΔΕΝ υπάρχει τρόπος για να πας με την "οπισθεν". Ε, και που θα χρειαστεί θα μου πείτε. Εδώ:
Γαμάτο; Έχω κολλήσει σε μια γωνία και δεν μπορώ να αποδράσω! Γιατί; Γιατι η γωνία είναι 90 μοιρών ενώ εγώ στρίβω 70 το πολύ! Πάνω στην απελπισία μου ξεχνάω αυτό το πραγματικά ασήμαντο glitch από τον ανεμιστήρα μου που γκαρίζει σαν τον γάϊδαρό μας τον Νώντα. Εδώ δε θέλει και πολύ κλικ κλικ:
3D ΣΕ FLASH!!! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ!!
Πάνω στην αγωνιώδη μου μάχη με την γωνία, συμβαίνει ένα ακόμα θεικό glitch στο οποίο η κάμερα κολλάει ακριβώς πάνω απ' το κεφάλι του πρωταγωνιστή και αρχίζει να γίνεται υπερευαίσθητη η πάνω-κάτω κίνηση του ποντικιού με αποτέλεσμα να βλέπω ή τη γκλάβα μου, ή τον ουρανό, αλλά όχι μπροστά μου!!!
Τελικά πως λέτε να ξέφυγα από την γωνία-καρμανιόλα; Απλά πέρασα μέσα από τον τοίχο γιατί και το collision detection είναι για τον πέοντα! Μετά κόπων και βασάνων φτάνω στο πρώτο npc που βλέπω, το οποίο είναι τατουατζής, γιατί ως γνωστόν τα άτομα με τατουάζ είνα τουλάχιστον τρομοκράτες και προσπαθώ να του μιλήσω. Απορία: Τι κουμπί πατάω για να του μιλήσω; Καμία βοήθεια από το σύστημα (καλά το μαντέψατε, και το user interface είναι για τον πέοντα) και ξαφνικά! Θαύμα! Δε χρειάζεται να πατήσω κουμπί, μου μιλάει αυτός όποτε του καυλώσει!
Αναπόφευκτα προσέχω μια λεπτομέρεια: ΞΥΛΙΝΕΣ ΟΘΟΝΕΣ!! ΝΑΙ! ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ STEAMPUNK! Και γαμώ τις καλλιτεχνίες. Φεύγω απ' το τατουατζίδικο και εκεί έρχεται η δεύτερη
μουνομουσική. Ε, αυτό ήταν, ως εδώ και μη παρέκει. Το κλείνω και να πα να γαμηθεί, γκομενά μου είναι;
Τώρα θα σας παραθέσω ένα κομμάτι απ' τη περιγραφή που δίνουν οι ίδιοι οι δημιουργοί:
"δεν σκοπεύει να καθηλώσει τον παίχτη με hyper real textures, super game engines, στοιχεία που συχνά συναντούμε σε παιχνίδια που τα αγοράζει κάποιος και τα παίζει μόνος του, «χαμένος» μέσα στην πλαστή πραγματικότητα που αυτά δημιουργούν."
Σχόλιο πρώτο: Χμ, άνθρωποι που μισούν τα video games, φτιάχνουν video games. Θα αποτύχουν; Abso-fucking-lutely.
Σχόλιο δεύτερο: Μην απαξιώνετε τα game engines και σκεφτείτε ένα port γιατί δεν έχετε καταφέρει ούτε τα βασικά.
Σχόλιο τρίτο: Υπάρχει ο όρος "hyper real texture";;;;
Η τελική ετυμηγορία θα βγει από την ερώτηση: "Σε βοήθησε να αποφύγεις τα ναρκωτικά;" ΤΟΥΝΑΝΤΙΟΝ! Με έφερε σε τέτοια απόγνωση που σκέφτηκα να τ' αρχίσω!
ΥΓ: Αν θέλετε να γελάσετε/rageάρετε ακόμα περισσότερο, δείτε και
αυτό το project αυτής της εταιρείας με θέμα τους βαλκανικούς πολέμους.
