When this, fucks this

"-Τι συμβαίνει όταν διασταυρώσεις ένα σκαντζόχοιρο με μια καμηλοπάρδαλη;
-Δε ξέρω.
-Μια μακριά οδοντόβουρτσα."

Αρκάς


Γεια σας πιστοί μου(...) αναγνώστες! Ναι, είναι άλλο ένα από τα ποστ που λατρεύετε και μόνο εγώ μπορώ να σας προσφέρω. Ο τίτλος και το quote σας προϊδέασαν για το τι θα δείτε. Είναι μια ιδέα που όλους μας έχει απασχολήσει. Στο ίντερνετς εκφράζεται κάπως έτσι:

Στην πιο lame εκδοχή βλέπουμε κάτι τέτοιο σε διαφημίσεις στο Facebook με τον πιο συνήθη τίτλο να είναι "Η εικόνα αυτή είναι αληθινή η ψεύτικη; 95% των ανθρώπων κάνουν λάθος! Απόδειξε μου πόσο μαλάκας είσαι κάνοντας κλικ εδώ!"

Αρκετά με τις εισαγωγές όμως. Πάμε να δούμε τι συμβαίνει στον μαγικό κόσμο των games. Τι συμβαίνει πχ όταν διασταυρώσουμε Zelda με Team Fortress 2; Αυτό:

Εδώ συνήθως γράφουν "κάντε κλικ για μεγέθυνση" σε παρένθεση, αλλά σοβαρά ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ! Όποιος το 'κανε είναι τουλάχιστον θεός. Προσέξτε το λογότυπο: αντί για Hylian Shield και Master Sword έχει βάλει Razorback και Kukri! Παίζει Jarate αντί για Ocarina και δίνει Bonk! Atomic Punch στην Epona! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

H Zelda όμως μας βγήκε τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα και δεν αρκείται στον έναν άντρα και τελευταία της γυάλισε και ο Master Chief.



Τι κάναν πάλι αυτοί οι θεοί; Πήρανε το μοντέλο της Hyrule και το βάλανε στη μηχανή του Halo. Φτιάξανε και μερικά όπλα που προσομοιώνουνε τα αντίστοιχα από SPARTANs και Covenant αμφότερους και τσαααακ!

Το μεγάλο σκάνδαλο βέβαια ξέσπασε όταν Gordon Freeman και Mario εκδήλωσαν τις bi-curious τάσεις τους και ο καρπός του έρωτά τους είναι αυτός:



Όλα τα λεφτά είναι που αντικατέστησαν το μανιτάρι με HEV suit και το λουλούδι με όπλα. Machinima θα μου πεις, είναι οι ίδιοι που κρύβονται πίσω από αριστουργήματα όπως το "Dude, where's my mount?" και "Chuck Norris in Oblivion". Ρίξτε ένα βλέφαρο και σ' αυτά.

Αυτά για σήμερα. Φιλάκια ρουφηχτά.

FFFFFucking hard...

Μετά από μια βραδιά καΐλας που ακούστηκαν όροι όπως "bukakke" (μη με ρωτήσετε τι είναι, google it),"χαρτολαγνεία", "χλωρινολαγνεία" και "μπάλα-του-ράγκμπι-λαγνεία", σκέφτηκα ότι ο μαζοχισμός είναι πολύ πολύ νορμάλ. Γι' αυτό αγαπητοί μου αναγνώστες σας έχω μερικές προτάσεις για να χτυπήσετε το κεφάλι σας στο τοίχο, να κοκκινίσετε τη παλάμη σας πάνω στο ξύλο του γραφείου, και όοοοολα αυτά μέσω του gaming φυσικά.


Μαζοχισμός #1



Παρόλο το 8-μπιτο της υπόθεσης, έχω την εντύπωση ότι είναι πρόσφατο και οχι, δεν έχω ιδέα τι μπορεί να σημαίνει αυτός ο τίτλος. Το πιθανότερο είναι ότι ο κατασκευαστής μετάνοιωσε τόσο για τη δημιουργία του που προκειμένου να μείνει άγνωστο, του δωσε ένα τίτλο που κανείς δε μπορεί να προφέρει.

Μαζοχισμός #2



Εδώ ο τίτλος μιλάει από μόνος του. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μη ζαλιστείς μόνο βλέποντας το βίντεο, που να συγχρονίσεις χέρια και βλέμμα κιόλας, πλάκα με κάνεις;

And last but not least:
Μαζοχισμός #3



Εναλλακτικός τίτλος: Πως να σπάσω να νεύρα του κόσμου. Πραγματικά, στην τελευταία απόπειρα τον λυπήθηκα τον καημένο...

ΥΓ: Το ξέρω ότι με χάσατε τελευταία, αλλά έχω αφιερωθεί στην beta του APB. Έχω να σας πω και γι' αυτό, ουυυυ...

Μπράβο τα παλικάρια

Έχω μείνει μαλάκας. Σίριουσλι. Δείτε αυτό:



Δεν είναι στούντιο του Χόλιγουντ. Δεν είναι σωσίες του Σταλόνε και του Κρουζ. Είναι απλά κάποιοι τύποι με κάβλα για το Street Fighter και προφανώς με τα ειδικά εφφέ.
Γεύση που αφησε: "Κάντε και φουλ ταινία πλήηηηηηηηηζζζζ!!!"
Highlight: Η φρυδάρα του Κεν στο 0:41. Ο δικόοος μου ο δρόοοομοοοος...
Άκυρη σκέψη που γέννησε: στην ομώνυμη ταινία του 1994 με τον Van Damme και την Minogue(!) γιατί ασχολούταν μόνο με Guile εναντίον Bison;;; Που ήταν τα hadoken οεο;;;

Κλεψιμεϊκα part2

Μετά από 3 μήνες φιλοτιμήθηκα να συνεχίσω την σειρά των κλοπιμαίων με το δεύτερο (και τελευταίο;) μέρος. Εντωμεταξύ έμαθα ότι αυτό που κάνω έχει και όνομα και λέγεται song digging. Ουάου. Πάμε για το πρώτο:

Εισβολέας & X-Ray - Ίσια και παλικαρίσια
Gangstarr - The militia



Εντελώς χύμα οι τύποι, δεν αλλάξαν καθόλου το κομματάκι, κι όχι μόνο αυτό αλλά κάναν και το ρεφρέν ολόιδιο με του αρχικού μη τυχόν και του ξεφύγει κανενός. Το ελαφρυντικό τους; Κυκλοφόρησε σαν free track. ΟΚ. Μπαϊ δε γουέϊ RIP to Guru.
Στα επόμενα το πιθανότερο είναι ότι παίχτηκε resampling από κοινό αρχικό δείγμα παρά κλεψιά. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι και τα τέσσερα αποτέλεσμα βγήκαν εξαιρετικά.

Dilated Peoples - Worst come to worst
Killah Priest - One step



Από το πρώτο κομμάτι έκοψα το τέλος που φαίνεται καλύτερα η μελωδία, ενώ στο άλλο την αρχή. Και επιτέλους μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξω στους grammar nazis οτι ΤΟ PEOPLES ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΙΜΟΣ ΟΡΟΣ!!! Άντε και μας πρήξατε με τη γραμματική των κουμμουνιών.

Jedi Mind Tricks - On the eve of war
Genelec and Memphis Reigns - Chicken Soup



Και πάλι από το πρώτο κομμάτι έκοψα το τέλος και από το δεύτερο ένα ενδιάμεσο τμήμα για να φανούν καλύτερα οι ομοιότητες.

Αυτάαααα. Καλό Σαβ/κο (γιατί βαριόμαστε να γράψουμε "-βατοκύρια-";)

Ελληνικό Ροκ

Βαριόμουν σήμερα κι είπα να κάνω ένα τρολ-ποστ για το πόσο τρελές ροκιές έχουμε στην Ελλάδα (ξεφεύγοντας για άλλη μια φορά απ' το θέμα του μπλογκ).
Πάρτε μια πρώτη γεύση:



Πώπω μιλάμε για τρελή ροκιά, μου 'ρθε να κοπανήσω το κεφάλι μου στο τοίχο από τη πόρωση. Βασίλη είσαι πολύ ροκ και σ' έχει φοβηθεί το μάτι μας. Τέρμα οι ενισχυτές, ανατροπή και κοινωνικός παραγκωνισμός στο στίχο από τον άνθρωπο που, ενώ όλοι οι άλλοι στέλνουν χαιρετίσματα και ευχές για τυπικούς λόγους, αυτός τα κανε τραγούδια και κέρδισε μια μονιμοποίηση στο φεστιβάλ της κνε.
Πάμε για το επόμενο:



Άλλο ένα κομμάτι που θα άκουγα άνετα σε αμερικανικό στριπτιτζάδικο και μας μιλάει για το πόσο βαρύμαγκες και αποβεβλημένοι από την κοινωνία αισθάνονται οι ροκάδες. Εδώ μια παρένθεση: είμαι ο μόνος που θυμάται στο μάθημα της έκθεσης σε συζήτηση για τις "υποκουλτούρες" να αναφέρεται ο όρος "ροκαμπίλι"; ΡΟΚΑΜΠΙΛΙ;;; Ο Χριστός κι η Παναγία, πόσο lame μουρλόγεροι ήταν αυτοί που γράψαν τα βιβλία μας πριν από 30 χρόνια;;;; Εν πάση περιπτώση, σε νιώσαμε Αντώνη. Μαζί σου. Νεξτ.



Σόρρυ αλλά αυτόν τον ΤΡΕΛΟ ΡΟΚΑ, δε θα μπορούσα να μη τον σχολιάσω. Έκανε καριέρα με το όνομα "Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ". Κι ήτανε πολύ cool και γαμάτος γιατί... είχε ψηλά ρεβέρ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΕΒΕΡ! Οχι, ψέματα, μου 'χανε πει (κι αν κάνω λάθος δε φταίω εγώ) ότι αυτός ο μοδιστρικός όρος αναφέρεται στην τσάκιση στο μπατζάκι.

Δε ξέρω Στάθη μου, και 'γω την ίδια απορία έχω.

Και επειδή έχω αρχίσει να rage-άρω άσχημα μερικούς, να φτάσω στο point μου.

• Πρώτον: κάτι που με τα διεθνή στάνταρ ακούγεται σαν μπαλάντα, rock 'n' roll, country, blues και στη καλύτερη περίπτωση μουσική για στριπτιτζάδικα, ΜΗ ΤΟ ΛΕΣ ΡΟΚ μόνο και μόνο για να απλουστεύσεις τα πράματα. Αυτή η ημιμάθεια έιναι που μας έχει κάνει να θεωρούμε τον Χατζηγιάννη hard rock και τους Onirama heavy metal. Δε θεωρείς χαζούς τους Αμερικανούς που χρησιμοποιούν ίντσες και γαλόνια, ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος χρησιμοποιεί μέτρα και λίτρα; Ακριβώς στην ίδια θέση είσαι.

• Δεύτερον: εάν πάλι συνεχίζεις να το βαφτίζεις ροκ για να εκφράσεις το πόσο επαναστάτης είσαι, καταλήγεις μια μετριότητα. Πες μου για μπάφους και σατανάδες ρε παιδί μου, πες μου πράματα που ως έφηβος θα τα άκουγα κρυφά από φόβο. Οδοντόβουρτσες και σαπούνια "Καραβάκι" θα τα άκουγα κρυφά από ντροπή. Εξάλλου μ' αυτό το σκεπτικό ο Βαμβακάρης είναι πολύ πιο ροκ απ' όσο ποτέ θα γίνεις εσύ.

• Τρίτον: Όποιος ξαναχρησιμοποιήσει την έκφραση "γερόλυκος του ελληνικού ροκ" θα είναι ένα fail με πόδια.

Για κατακλείδα, σας έχω την μοναδική "ροκιά" που δε προσπάθησε να περάσει για ροκιά, αλλά για χιούμορ και έτσι ακριβώς το εξέλαβα και 'γώ.



Αυτά, καλή χώνεψη.